فرار

شک جایگاه خوبی است، اما هیچ گاه مکانی ابدی نیست!باید روزی از همه شک ها و سردرگمی ها رها شد.

هفته هاست تصمیمم را گرفته ام!انتخاب را انجام داده ام و حالا زمان عمل است!کمی بی انصافیت که آدم این همه درد و رنج بکشد برای یک تصمیم و بعد از آن وارد وادی درد ها بیشتر بشود!

من مثل دختر بچه مورد قرار گرفته ای که مدت ها از یادآوری و بیان آنچه بر او گذشته، از گفتن آنچه می اندیشیدم طفره رفتم و پذیرفتن آنچه فکر می کردم را ننگ می دانستم!اما امروز که بزرگ شده ام این شجاعت را پیدا کرده ام که درباره اش حرف بزنم و تامل کنم!

باید اینو می نوشتم تا احساس کنم امسال واقعا تموم شده، راستش خیلی وقت پیش می خواستم بنویسم تا همون اوایل اسفند پرونده امسال رو ببندم!اما یکی از شکست های امسال درمان «عقب انداختن کار ها»ام بود و نتیجتا این نوشته در آخرین ساعات سال ۱۳۹۸ نوشته شد!